Nabeschouwing | Luik-Bastenaken-Luik 2018
Luik-Bastenaken-Luik is verrassend gewonnen door Bob Jungels van de Quick-Step formatie. Hij verraste in de slotfase de favorieten en kwam solo over de finish!
Al vroeg in de wedstrijd ontstond er een kopgroep van 9 renners. Zij kregen een maximale voorsprong van 6 minuten. Vooral Quick-Step, Movistar en UAE Emirates controleerden vooraan het peloton. Bij de Côte de Pont, Côte de Bellevaux en de Côte de la Ferme Libert viel de kopgroep uiteen en bleven Pedersen, Perez, Ourselin en Baugnies over. Net voor de Col de la Redoute met nog 37 kilometer voor de wielen lieten de kopmannen zich zien. Van de kopgroep bleef alleen de Belg Baugnies nog over. Met nog 22 kilometer te gaan werd ook hij ingerekend. Op de een na laatste klim, de Côte de la Roche-aux-Faucons demarreerde Phillipe Gilbert. Vervolgens ontstond er een groep met alle favorieten. Bob Jungels ontsnapte weer uit deze groep. Hij had al snel een voorsprong van 25 seconden. In de achtervolgende groep was er geen organisatie, waardoor Jungels alleen maar verder weg reed. Op de Côte de Saint-Nicolas probeerde Jelle Vanendert het nog, maar ook hij hield geen stand. Het verschil met de koploper werd wel kleiner, maar Jungels hield knap stand en reed dan ook solo naar de finish. Michael Woods en Romain Bardet completeerden het podium. Sam Oomen was de beste Nederlander op een knappe twaalfde plek!
Luik-Bastenaken-Luik Dames 2018
Bij de vrouwen won Anna van der Breggen Luik-Bastenaken-Luik! De renster van Boels-Dolmans kwam solo aan!
Na een aantal kleine ontsnappingen ging Pauline Ferrand-Prevot op de Col de la Redoute er vandoor. Zij kreeg snel een voorsprong van 55 seconden. Op de Côte de la Roche-aux-Faucons barstte de wedstrijd echt los. Vier dames reden naar Ferrand-Prevot, namelijk van der Breggen, Gaurnier, Moolman en van Vleuten. Zij lieten Ferrand-Prevot al direct achter. Daarachter reed een groepje van 6 in de achtervolging. Zij zijn bij de koplopers aangesloten waardoor er een kopgroep van 10 dames ontstond. Amanda Spratt ging er vervolgens alleen vandoor en kreeg al snel 50 seconden voorsprong. Op de laatste beklimming, de Côte de Saint-Nicolas, gingen van der Breggen en Moolman in de aanval. Moolman kon niet volgen waardoor van der Breggen alleen naar Spratt toe reed. In de laatste kilometer liet van der Breggen ook Spratt achter zich en kwam Anna van der Breggen solo over de finish. Amanda Spratt werd tweede en Annemiek van Vleuten completeerde het podium.
» Speciaal voor de klassieker Luik-Bastenaken-Luik, heeft Craft een schitterende outfit ontwikkeld.
Geschiedenis
Luik-Bastenaken-Luik (in het Frans: Liège-Bastogne-Liège) is de oudste wielerklassieker. Deze wedstrijd wordt al sinds 1892 verreden. Om die reden wordt de wedstrijd ook wel ‘La Doyenne’ genoemd wat “ouderdomsdeken” of “nestor” betekent. Vele renners vinden dit de zwaarste, maar ook de allermooiste wielerkoers van het jaar.
Luik-Bastenaken-Luik staat bekend om zijn venijnige klimmetjes. Echt vlak is het nooit in de Ardennen.
De afgelopen jaren waren dit de winnaars:
2018: Bob Jungels (Lux)
2017: Alejandro Valverde (Spa)
2016: Wout Poels (Ned)
2015: Alejandro Valverde (Spa)
2014: Simon Gerrans (Aus)
2013: Daniel Martin (Ier)
2012: Maksim Iglinski (Kaz)
2011: Philippe Gilbert (Bel)
2010: Aleksandr Vinokourov (Kaz)
Parkoers
In 2018 startte Luik-Bastenaken-Luik in Luik om vervolgens na 258 kilometer in Ans, de voorstad van Luik, te finishen. In Bastogne (Bastenaken) werd er omgekeerd en reden de renners over kronkelige wegen weer naar Luik. Onderweg kwamen de renners 11 venijnige hellingen tegen.
Nergens was het echt vlak in de wedstrijd, maar de eerste serieuze helling kwam pas na 70 kilometer, namelijk de Côte de Bonneure. Terug naar Luik volgden de hellingen elkaar op met onder andere de Côte de Stockeu, Côte de Wanne, Col de la Redoute, Côte de Saint-Nicolas en Col du Rosier. Deze laatste helling was de langste van de dag met 4,4 kilometer tegen een gemiddelde stijging van 5,9%. Met nog 37 kilometer te gaan kwam de Col de la Redoute. Een helling van 2 kilometer lang tegen een stijgingspercentage van 8,9%. Het steilste stuk was zelfs 13%. Na deze helling volgde een lange afdaling en kregen de renners nog twee hellingen op het menu. De Côte de la Roche-aux-Faucons, een kuitenbijter van 1,3 kilometer a 11% en de laatste helling van de dag de Côte de Saint-Nicolas. Op de top van de klim was het nog 5,5 kilometer tot de finish. Helemaal vlak was het niet naar de finish, de laatste 1,5 kilometer ging nog 5% omhoog.
2017: een sterke Alejandro Valverde
In 2017 ging de overwinning naar Alejandro Valverde, die deze ronde voor de vierde maal wist te winnen. Al vroeg in de wedstrijd ontstond er een kopgroep van 8 renners. Zij hadden een maximale voorspong van 13 minuten. Op 20 kilometer voor de meet werden zij pas teruggepakt, op de Côte de la Roche-aux-Faucons. Daarna volgden verschillende demarrages. In de laatste kilometers probeerde Davide Formolo het, maar in de laatste 500 meter sprong Daniel Martin er naartoe en ging erop en erover. Valverde zette ook aan en kwam net voor de laatste bocht bij Martin en werd het een sprint tussen deze mannen. Alejandro Valverde won met overmacht voor Daniel Martin. Michal Kwiatkowski completeerde het podium.
