Hoe maak je de beste fietsfoto? Dit zijn de beste tips!
Ze zijn in eerste instantie liefhebber, maar hebben van hun hobby wel hun beroep gemaakt. Bram de Vrind en Merlijn Spenkelink fietsen én fotograferen. En combineren die twee passies in hun werk. Ze denken in beelden. Als ze op een onbewaakt ogenblik door een nog onbekende stad rijden, geven ze hun ogen goed de kost, op zoek naar eventuele locaties voor een shoot. En als ze een fiets van een collega-wielrenner zien staan, weten ze heel goed of ze deze met of zonder bidon willen fotograferen en of ze de eigenaar zouden adviseren eerst nog even een poetsdoekje over de chromen delen te halen. Het tweetal geeft maar al te graag advies hoe je de beste fietsfoto maakt.
Tekst Edward Swier Fotografie Merlijn Spenkelink, FuturumShop
Wat doe jij..
Als je allermooiste fiets van het land hebt? Dan wil je hem aan iedereen laten zien natuurlijk. Deel jouw fietsfoto op Instagram met #Watdoejij #FuturumShop #fietsfoto
Als je allermooiste fiets van het land hebt? Dan wil je hem aan iedereen laten zien natuurlijk. Deel jouw fietsfoto op Instagram met #Watdoejij #FuturumShop #fietsfoto
Wie zijn of haar volgersschare op social media wil vergroten, of gewoon een geweldige plaat van zijn of haar fiets als screensaver op de laptop of als foto ingelijst aan de muur wil, moet daar even de tijd voor nemen. Voor een goede fietsfoto moet je op een flink aantal dingen letten. Natuurlijk zijn de omstandigheden van belang, zoals het weer en de omgeving. Kies voor een rustige achtergrond, bijvoorbeeld een gravelpad in Toscane, een landweggetje in het Groene Hart of een lommerrijke straat met statige huizen. Of zoek juist een heel opvallende plek uit. Zoals een graffitimuur. Het zou dan natuurlijk extra mooi zijn als het oranje van je frame terugkomt in de artistieke muurschildering. Eerst en vooral is het zaak dat je mountainbike, racefiets, crosser of gravelbike zelf in optimale conditie verkeert. En dat is belangrijker dan je denkt, om chagrijn te voorkomen. Je krijgt op social media niet alleen maar onvoorwaardelijke hartjes en hartelijke duimpjes. Voor je het weet heb je een foto van jouw pronkstuk gemaakt en zeurt er iemand over het wat groezelige stuurlint of – ja werkelijk waar – de stand van de ventielen. “Het hoeft niet moeilijk te zijn, met een paar basisdingetjes, en wat creativiteit, kan je een ander al aardig omver blazen”, stellen Spenkelink en De Vrind.
Professionele fotografen gaan doorgaans op pad met een fototas vol spullen, zelf heb je meestal alleen je mobieltje in de achterzak. Maar daarmee kan je, zeker als je een redelijk nieuw model hebt, ook prima foto’s maken. “In ieder geval goed genoeg voor op internet. Een foto voor de cover van een magazine zou ik er niet mee maken”, lacht Spenkelink. Beide fotografen ervaren nog geregeld hoe geavanceerd de telefoon-met-camera tegenwoordig is. Veel telefoons hebben al drie lenzen: de groothoek, normale en zoomlens. Als je de zoomlens gebruikt isoleer je de fiets vaak heel mooi, die komt dan echt centraal te staan. Je kan er ook mooi hoogteverschillen in het landschap mee accentueren. Als je wat dichter op je onderwerp staat, kan je het beste de groothoek gebruiken. Met de portretmodus kan je de achtergrond van je fiets doen vervagen.
Dan de fiets. Die moet natuurlijk schoon zijn. Zeker als je de tijd neemt voor een ‘shoot’, dan zou het zonde zijn als je later moet constateren dat er toch nog wat modderspetters zichtbaar zijn. “Of hij moet echt heel vies zijn, na een mountainbiketocht of Parijs-Roubaix ofzo, dan is die viezigheid juist supermooi,” zegt Spenkelink. “Maar op andere momenten kan ik daar echt over vallen, hoor. Voor een shoot wil ik het liefst een ketting die helemaal schoon is, waarop geen druppeltje olie zit. En een lekker fris stuurlint is voor mij een must.”
Ventielen
Fotografeer je je fiets, zet dan altijd ‘de driveside’ voor, met andere woorden: laat de derailleur, cassette en ketting zien. Leg de ketting voor op het buitenblad en achter op één van de kleinste kransjes, dan staat-ie mooi strak. En kies ervoor om de pedalen zo te zetten dat ze in lijn zijn met de ketting, en de trapas op ‘kwart voor drie’ staat. De ventielen? Laat ze omhoog wijzen. “Maar kijk dan wel of de tekst op je buitenband goed leesbaar is, want is dat niet zo, dan kan dat eventueel afleiden”, zegt het duo. Of je de bidonhouder leeg moet halen of dat je de bidon juist kunt laten zitten, is onder fotografen een discussiepunt. Probeer het beide en kijk zelf wat het mooiste staat. Een contrasterende kleur kan enerzijds afleiden, maar in sommige gevallen ook juist voor een leuk detail zorgen.
Vraag jij je ook altijd af hoe het toch kan dat die fiets zonder ‘standaard’ zo mooi stilstaat? Welnu, er zijn wat trucjes voor. Heel soms zie je, als je goed kijkt, een stokje verstopt bij de achterste pedaal. Op shadowstand.com kan je voor een paar tientjes een (zo goed als) onzichtbaar acrylaat plaatje bestellen. Maar de meest succesvolle methode vraagt wat durf. En een extra paar handen. “Vraag een vriend om de fiets, met gestrekte armen, bij het stuur in evenwicht te houden, tel vervolgens als fotograaf tot drie. De ander laat dan even los, trekt vanzelfsprekend zijn armen in, en jij drukt af. Daarop grijpt de ander de fiets weer vast. Meestal lukt het al na één of twee keer oefenen.”
Maak je een foto van je fiets alleen en is de foto voor Instagram, dan is het natuurlijk uitermate storend als je tweewieler niet precies in het midden staat, maar bij andere beelden kan je wel goed spelen met de ‘mathematische wetmatigheden’. Zo bestaat er de zogeheten ‘rule of thirds’. Daarbij verdeel je een afbeelding, met twee horizontale en twee verticale lijnen, in negen gelijke vlakken. En kies je ervoor om je onderwerp, de fiets of fietser dus, aan de ene kant van het kader te plaatsen, zodat twee derde van de afbeelding ‘leeg’ blijft. Daardoor gaat de aandacht als vanzelf uit naar de fiets(er).
“Bewust scheef is natuurlijk wel heel dynamisch”
Het verleggen van de horizon kan ook verrassend beeld opleveren. Is de lucht grauw, dan voegt deze niet zoveel toe en kan je je fiets(er) beter een wat prominentere plek geven. Is de lucht waanzinnig mooi blauw, dan is het geen gek idee om anderen daar ook op te trakteren en de horizon dus lager te leggen. In de bergen en heuvels kan je hier nog meer mee spelen. Houd je de horizon laag, dan krijg je meer van het landschap in de verte te zien. Doe je dat niet, en kies je voor een hoger standpunt, dan lijkt het wel of je on top of the world bent. De Vrind: “Wat je ook doet, hou in ieder geval in de gaten dat je een rechte horizon fotografeert. Scheef ziet het er niet uit. Mocht het per ongeluk toch gebeuren, dan zit er op vrijwel ieder toestel tegenwoordig wel een app of systeemsoftware om de boel recht te zetten.” Heel soms is het volgens hem juist mooi om de conventies te doorbreken. “Bewust scheef is natuurlijk wel heel dynamisch.”
Hoewel velen denken dat het bij volle zon het lekkerst fotograferen is, betwisten beide fietsende fotografen dat. “Zorg liever voor wat diffuus licht. En fotografeer altijd met de (liefst al laagstaande) zon in je rug, anders valt de kleur weg en wordt het een donker gat waarin je fotografeert. Let altijd wel goed op de schaduw. Het is, meestal, niet mooi als er een lijn over je frame trekt.”
Zijn er wat Spenkelink betreft onbegrensde mogelijkheden om fietsers in beweging te fotograferen, De Vrind heeft wel een lichte voorkeur. “Ik zou er, als je een vriend wil fotograferen, voor kiezen dat hij het beeld in komt fietsen, dat vind ik gewoon mooier. Je wil niet alleen maar ruggen, maar ook gezichten op de foto hebben.” In sommige gevallen kan het niet anders dat ze van je weg fietsen, je kunt moeilijk van iedere trainingstocht een fotoshoot maken. Maar dan is het wel zaak dat je als kijker mee kunt kijken in de richting waar de fietsers heen gaan. Een groepje dat van rechts naar links ‘de foto uitrijdt’ is letterlijk snel uit beeld verdwenen.
“Je wil niet alleen maar ruggen, maar ook gezichten op de foto hebben”
Ook de houding van je ‘model’ op de fiets is belangrijk, zegt De Vrind. Vraag je fietsmaat om kracht op de pedalen te zetten als je een foto van hem of haar maakt. “Als iemand met 5 kilometer per uur voorbij peddelt voor een foto, straalt dat weinig energie uit.” Maak vooral geen foto als je zelf fietst. Het is bij wet verboden; je mag geen elektronische apparatuur bedienen terwijl je aan het verkeer deelneemt. Sta dus, als ‘fotograaf’, altijd stil. Beiden stellen ook dat het plezier van het fietsen voorop moet staan als je met vrienden gaat wielrennen en foto’s wil maken. Hoe leuk het maken van een plaat ook is, je échte plezier haal je uit die kilometers op de fiets. De Vrind: “Je moet de Keutenberg op fietsen omdat je het leuk vindt om daar te rijden. En als je een mooi fotomoment inbouwt, prima natuurlijk. Maar laat het vooral geen obsessie worden. Je fietst om te fietsen, niet om er een Instagram-hobby mee in stand te houden.”
