Tips voor wielrenners die willen hardlopen

Zowel binnen een hardloop- als fietsomgeving hoor je het vaak. Hardlopen en wielrennen gaan lastig samen. Hardlopen wordt door fietsers steevast verwezen naar het derde plan. Toch zijn er veel wielrenners die in de koude wintermaanden hun hardloopschoenen weer uit de kast halen voor een blokje door de wijk. Bekende wielrenners als Bram Tankink en Michael Woods (winnaar bergetappe in de vuelta) deden hun basis op in de atletiek. Hardlopen en Wielrennen, het lijkt een contradictio in terminis, maar is dat wel zo?

Door: Gert-Jan Liefers

Persoonlijke ervaringen

Mijn persoonlijke ervaringen met wielrennen in combinatie met lopen zijn uitgebreid. Allereerst ging in mijn topsportcarrière aan het einde van het seizoen de fiets vaak uit de kast. Met een groepje mede-atleten reden wij een meermaals een rondje om het ijsselmeer goed voor 320 km, destijds alsof het niks was en deden we tijdrit competities met gemiddelden van ruim boven de 40 km/h. Na blessure periodes kwam ik met fietstraining vaak snel en sterk terug!

Na mijn topsportcarrière ben ik via de triathlon een jaar gaan wielrennen en heb ik een paar criteriums gereden bij de Eliterenners. Ook heb ik ook hardlopen en wielrennen gecombineerd bij onder meer het WK duathlon. Van toeschouwers kreeg ik aldaar te horen dat ik een betere wielrenner dan loper ben. Misschien niet de meest ideale combinatie, maar zo’n grote tegenstelling lijkt het dus ook niet!

Overeenkomsten

Zowel bij hardlopen als bij wielrennen is het hart-long systeem de motor van de prestatie. Wielrenners zitten uren op de fiets om hun duurvermogen te trainen. Bij loper is dit niet anders. Uren worden versleten in het bos of op de atletiekbaan, waarbij de meest unieke interval trainingen worden uitgevoerd.
Wielrenners en hardlopers houden allebei van afzien. Pijn leiden zit in ons bloed. We kunnen ervan genieten, maar vooral ook van de voldoening achteraf. Weer of geen weer, beide sporters koersen zonder problemen op hun doel af!

Verschillen

Een zeer belangrijk verschil tussen wielrenners en hardlopers is het ontbreken van schokbelasting bij fietsen. Bij hardlopen krijgen je spieren, pezen en botten 3-5x het lichaamsgewicht aan krachten te verduren, bij fietsen vangt de fiets de schokken op. Fietsen is, op het vlak van opbouw veel minder veeleisend. Het risico op blessures is lager. Het grootste gevaar is dat de fietser niet goed nadenkt over de opbouw die bij lopen essentieel is. Het hart-longsysteem van de fietser zal de belasting makkelijk aan kunnen. De spieren, pezen en botten zullen echter zeer rustig moeten wennen aan de belasting.
Bij fietsen aan de andere kant worden weer meer eisen worden gesteld aan kracht en worden er een paar andere spieren gebruikt. Over het algemeen zijn de bovenbeenspieren en de billen van een fietser beter ontwikkeld. Wanneer een fietser een goede loper wil worden, kunnen er beste een paar kilootjes vanaf.
Bij hardlopen is de frequentie door de geringe krachten over het algemeen hoger dan bij het fietsen. Een fietser die beter wil lopen, kan er dus het beste voor kiezen om met een hogere frequentie te fietsen.
Bij lopen is coördinatie van groter belang. Iedere triatleet zal het weten; de eerste passen na een wissel, tussen lopen en fietsen, voelen als een loden last. Rustig lopen zal voor de fietser wel gaan. Maar wanneer de snelheid hoger wordt, zullen de eisen aan een goede coördinatie alleen maar groter worden. Aandacht voor hardloopsnelheid en coördinatie zullen maken dat je je fietsconditie makkelijker kan omzetten in een goede looppas.

Enkele tips voor de wielrenner die beter wil lopen:

● Opbouw opbouw opbouw; bouw rustig op want je spieren pezen en botten zijn de belasting niet gewend.
● Fiets op een hogere frequentie; zodat je minder kracht gebruikt en de frequentie van het lopen meer benaderd.
● Besteed aandacht aan coördinatie en doe snelheidstraining. Je hart en longen zijn voldoende ontwikkeld voor het lopen. Je kan juist veel winst halen uit makkelijker en coördinatief beter lopen.

Conclusie

Hardlopen en fietsen is zeker niet de contradictio in Terminis die het lijkt. Bij topsporters komt het aan op kleine verschillen, maar zelfs dan kunnen fietsen en lopen elkaar verstrekken. Voor de pleziersporter is het een uitstekende combinatie! Sporten die elkaar juist perfect kunnen afwisselen en aanvullen. Essentieel is daarbij dat met name de fietser ruim de tijd neemt om zijn lichaam aan de loopbelasting te laten wennen.