Knokken tegen de bergflanken in je vakantie: ”Ben jij wel helemaal lekker?” is wat men tegen mij zegt…
“Jij gaat dus echt voor je plezier je weer afmatten met de fiets in de bergen?” “En dat doe je gewoon in je vakantie, zeg maar..voor de lol?”
Door: Robert Vermorken
Ik denk dat het iets is wat de meeste mensen niet begrijpen of snappen. Ben ik dan de enige die daar juist enorm naar uitkijkt? Het gevoel van vrijheid, snelheid of gewoon links of rechts kunnen afslaan als je daar ‘gewoon’ zin in hebt – dat is wat fietsen mij zo aanspreekt. Na twee opvolgende jaren in de bergen van omgeving Alp d’Huez te hebben beklommen ben ik dit jaar er weer op uit om de één-weekse fietsvakantie erin te houden. Dit keer gooien we het – mede door het Giro-succes van onze Tom – over een andere boeg: de STELVIO. Italie dus.
Voorbereidingen
Uiteindelijk gaat de fietsvakantie met vrienden natuurlijk om de lol. Het napraten met een lekker biertje is uiteindelijk waar het om gaat – het blijft wel ‘vakantie’ natuurlijk. Maar dat neemt niet weg dat er een toekomstige Giro-winnaar in mijn schuilt. En laat die nou graag zijn kunsten willen vertonen in September, als de Noord Italiaanse bergen worden aangedaan. Hoe dan ook, ik kom daar uiteraard als éérste boven.
Voor mijzelf heb ik me dan ook een doel gesteld om beter voor de dag te komen dan vorige jaren. Dat wil zeggen een langere aanloop qua training, te beginnen vanaf Juni. Zo heb ik 3 maanden om zo veel mogelijk kilometers te maken. Met mijn woon-werkverkeer kom ik 3 x per week al aan zo’n 120 per week. Daarbij nog in het weekend een mooie 80-120km lange rit kom ik er wel. Net als vorige jaren schroef ik het pas echt op zo’n 8 weken voor de rit met goede intervaltrainingen. De ‘20-minute indoor workouts’van het YouTube-kanaal GCN zijn echt ideaal. Overigens, dat kanaal is voor elke wielrenliefhebber een absolute must om te volgen!
Voorpret
Laat je niet van de wijs brengen. Eerder aan de finish komen dan je vrienden is het leukste gevoel wat er is. Het is me helaas niet áltijd gelukt, maar eigenlijk maakt het ook niet uit. Boven komen zonder te stoppen is al een prestatie op zich. Laat staan als je boven komt op de mytische Stelvio!
Ik zie het al voor mij: Sneeuw aan de kanten van de weg, hartslag op 180+pbm en dan nog het laatste sprintje eruit proberen te persen voor dat Strava-segment..Eenmaal boven (een flink aantal) secondes/minuten wachten op je vrienden.. Dan uiteraard de klim over-analyseren: “Dat stuk van 20% was echt killing!”, “Wow, bij jou versnelling kon ik je echt niet volgen”, “Wat een adembenemend uitzicht he?” en uiteraard “…jaaa maar ik had een hongerklop…”
Onlangs heb ik wat kleding aangeschaft van FUTURUM om goed mee voor de dag te komen. Het is natuurlijk belangrijk om gesoigneerd de meet over te komen met de handjes in de lucht! (…ook als ik niét als eerste boven kom..)
Hopelijk zie ik jullie daar op de Stelvio in mid-september zodat jullie wat benodigd kopwerk bergop voor me kan verrichten.
Fijne zomer!
Robert
