• Bikepacking tassen

Minimalistisch op pad | Bikepacking-ervaringen

Gastblogger | 06 mei 2021

Welke tassen neem je mee tijdens het bikepacken? Drie ervaringsdeskundigen vertellen het.


» William van der Staaij | Hellevoetsluis

“Veel fietsers zijn zodanig geprogrammeerd dat ze één of twee grote doelen stellen en daar het hele jaar naartoe werken. Dan zit je bijvoorbeeld maanden te wachten op de Marmotte. Ik heb besloten dat los te laten en mooie tripjes door het jaar heen te maken. Niet te veel plannen en gewoon gaan. Bijvoorbeeld een rondje Zeeuwse eilanden fietsen en slapen in een tentje met -5 graden in februari. Ja, dat is koud, maar bij het zien van de sterrenhemel ’s nachts denk je ook: dit is het waard.”

“Ik fiets nu acht jaar. Ik heb jarenlang triathlons gedaan. Twee jaar geleden deed ik op een huurfiets mee aan een gravelevenementje in het oosten van Nederland. Ik was meteen verkocht. Op de gravelbike ontdek je de mooiste plekken. Op de Veluwe fiets je over paden waar het lijkt alsof je in een ander land bent. In tegenstelling tot de mountainbike kun je met een gravelbike ook lange afstanden afleggen. Bovendien heb ik bestemmingen herontdekt die ik op de racefiets inmiddels kan dromen. Zuid-Limburg is er één van.”

“Met bikepacken ben ik begonnen in de zomer van 2019. Ik wilde even ontkomen aan de stress na een verhuizing en baanwissel. Ik ben toen in acht dagen van Luzern in Zwitserland naar Milaan in Italië gefietst, een route van achthonderd kilometer. Op de eerste dag wilde ik per se een mooi dorp in de bergen bereiken. Maar het regende en ik kwam pas om elf uur ’s avonds aan bij het hotel. Toen heb ik met mezelf afgesproken: ik leg geen eindpunt meer vast. Ik fiets zolang ik wil en als ik er genoeg van heb, zoek ik een slaapplek. Aan dat principe heb ik vastgehouden. Ik maak vooraf een route langs de mooiste plekken en kijk wel hoe ver ik kom.”

“In bikepacking komen veel elementen samen die voor mij essentieel zijn: vrijheid, het buiten zijn, de eenvoud. Dat merk ik nog sterker sinds ik met een tent op pad ga. In Nederland is een camping zo gevonden. In het buitenland mag je je tent vaak op elke plek opzetten. Dat geeft helemaal veel vrijheid.”

“Tip: Neem als lifesaver Clif Blocks mee. Die sportvoeding heeft me al een paar keer behoed voor een hongerklop.”

“Ik plan routes zo veel mogelijk over onverhard terrein en ben vooral benieuwd naar paden waar bijna niemand komt. Mooi en soms ook onbegaanbaar. Vorig jaar ben ik met een vriend gaan bikepacken in de Dolomieten in Italië. Nou, als je jezelf helemaal uit elkaar wil trekken, moet je gaan gravelen in de Dolomieten. Maar al te vaak waren er hellingen van 25 procent, net als afdalingen. Maar we kwamen op de meest bijzondere plekken en dat maakte het allemaal goed. We hebben bijvoorbeeld geslapen aan een bergmeer. Al klauterend over een ingestorte weg genoten we van prachtige panorama’s. De trip in de Dolomieten was de mooiste ever.”

“Maar ook in Nederland kun je mooie tochten maken. Zo ben ik op en neer naar Vaals gefietst en heb ik een ronde gemaakt langs de 21 vestingsteden van Zeeland. De vestingen hebben hun eigen karakter; Terneuzen is heel anders dan Middelburg. Met zo’n trip maak je je eigen verhaal. Binnenkort wil ik gaan bikepacken op de Waddeneilanden. Het lijkt me tof om van eiland naar eiland te hoppen, met een bootje. Niet alle eilanden hebben goede verbindingen, maar het wordt juist leuk als het lastig is.”

“Lessen die ik heb geleerd? Om te beginnen: je rijdt al gauw te snel. Omdat je lange afstanden aflegt, moet je een tempo lager kunnen rijden. Ik heb ook geleerd dat een goede warme slaapzak belangrijk is, want als je ’s nachts kou lijdt, wordt een meerdaagse trip heel vervelend. Waterdichte tassen zijn een must. Als je na een zware dag je tas opentrekt en ontdekt dat je natte kleren hebt, is dat een enorme domper. Bikepacken is een mentaal spel. Alles wat je mood om zeep kan helpen, moet je elimineren.”

(5)

ja, op voorraad

» Ellen Brinkhuis | Rotterdam

“Ik houd van hard fietsen op de racefiets, maar vind avontuurlijke tochten nog leuker. Drie jaar geleden kocht ik een gravelbike en was op slag verliefd. Wat gravelen zo mooi maakt? De mix van ondergronden, het fietsen door bossen en over de heide. Je ontdekt nieuwe paden in je eigen omgeving. Met de racefiets heb ik bijvoorbeeld de Ruiterberg op de Utrechtse Heuvelrug misschien al honderd keer beklommen. Tijdens een graveltocht ontdekte ik dat dwars over die heuvel één van de mooiste gravelpaden van Nederland loopt, het Let de Stigterpad. En ik vind het niet erg om goor te worden op de fiets, dat scheelt.”

“Ik vind het niet erg om goor te worden op de fiets”

“Met bikepacken ben ik eigenlijk terloops begonnen. Ik heb een paar jaar geleden een grote zadeltas gekocht en een mooie gravelroute gemaakt naar mijn ouders in Friesland. Gympen, broek en shirt mee en fietsen maar. Later heb ik ook een stuurtas gekocht, zodat ik meer kon meenemen. Zo ben ik met de nodige bepakking naar het vakantieadres van mijn zus op de Veluwe gefietst.”

“Het voorlopige hoogtepunt? We zijn in de zomer van 2019 met tien vrouwen off-road van Hilversum via Arnhem naar Zwolle gefietst in twee dagen. Over de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe. Zo licht mogelijk bepakt met een jurkje en teenslippers en tussendoor een overnachting in een hostel in Arnhem. ’s Avonds hebben we heerlijke hamburgers gegeten en gezellig een wijntje gedronken op het terras. Ik heb toen niet te diep in het glaasje gekeken, want ik was niet de sterkste en we moesten de volgende dag nog ruim honderd kilometer!”

“Tip: Draag tijdens je bikepackingtocht een cargo-fietsbroek met zakken aan de zijkant. Met zo’n broek heb je drie extra zakken, handig om bijvoorbeeld je telefoon in te stoppen.”

“Mijn routes bestaan uit een mix van asfalt en gravel. Ik maak de routes in Komoot. Ik selecteer dan een begin- en eindpunt en voeg vervolgens mooie gravelpaden toe. Dat kost best wat tijd, maar ik beleef er wel veel plezier aan. Als ik veel bepakking meeneem, kies ik de makkelijkere gravelwegen, zoals schelpenpaden. Op een MTB-parcours kun je in zo’n geval uiteraard beter niet zijn.”

“Ik fiets tijdens bikepackingtrips met een zadeltas van elf liter en een tas aan het stuur. Mijn bepakking is zo licht mogelijk: schone kleding, beetje tandpasta, mini-tandenborstel, deo, lenzenbakje, setje slippers. Mijn tip? Stop de zwaarste spullen in een frametas en als je die niet hebt zo diep mogelijk in je zadeltas. Zo ligt het zwaartepunt het laagst en in het midden.”

“Mijn droom is om ooit naar Rome te bikepacken met mijn vriend, die zelf nog niet zoveel fietservaring heeft. Ik ben dat idee er zachtjes bij hem aan het inmasseren. Ik heb hem nu al zover dat hij graveltochten van honderd kilometer maakt. Hij is er enthousiast over.”


» Jip Coolen | Uden

“Waar veel wielrenners hun uitdaging zoeken in sneller fietsen, ben ik juist langere ritten gaan maken. Mijn kwaliteiten liggen niet bij 45 kilometer per uur of harder fietsen, maar ik ben wel degene die het na tweehonderd kilometer nog volhoudt. Zo reed ik de Milaan-San Remo cyclosportieve van driehonderd kilometer en tikte ik tijdens een Rondje Zuiderzee bijna de vierhonderd kilometer aan.”

“Bikepacken was twee jaar geleden de volgende stap. Ik heb toen de Tuscany Trail gereden, een vijfdaagse graveltocht van 550 kilometer in Italië. Vorig jaar heb ik solo op de racefiets een rondje Benelux van twaalfhonderd kilometer gedaan in vijf dagen.”

“Bikepacking is voor mij een manier van ontspanning. Ik kan rustig driehonderd kilometer fietsen zonder aan de dagelijkse sleur te denken, ik ben alleen maar bezig met mijn omgeving en waar ik naartoe moet. Ik maak bijna geen foto’s: ik kijk om me heen en geniet van het moment. Bijvoorbeeld toen we op een heuvel zaten en de zon zagen zakken in het Toscaanse landschap. Dat gevoel is niet vast te leggen op een foto.”

“Ik geniet ook van de vrijheid, vooral wanneer je solo rijdt en de hotels niet van tevoren vastlegt. Bij een lange toertocht zijn veel fietsers gefocust op de gemiddelde snelheid. Ik weet vaak niet eens wat mijn gemiddelde is. Mijn doel is om in het ritme te komen en als ik moe ben, stop ik ermee.”

“Tip: Stop je kleding in een vacuümzak. Je perst alle lucht uit je kleding, waardoor het een compact geheel wordt.”

“Voor bikepackingtrips heeft de racefiets de voorkeur. Ik wil een zo groot mogelijke afstand overbruggen. Als je jezelf even kwaad maakt, kun je dagelijks 250 of driehonderd kilometer rijden. Ik ga minimalistisch op pad. Ik heb een Topeak Backloader zadeltas van vijftien liter. Daarbinnen zit een handige vacuümzak waarin je superveel kunt meenemen. Ik neem onder meer een handpompje, kettingpons, powerbank, bodywarmer en regenjack mee. Verder: een korte broek, een T-shirt, deo, geen schoenen maar anti-slip sokken, een doormidden gezaagde tandenborstel en sportvoeding. Ik draag de fietsbroek vijf dagen achtereen, het is niet anders. Verder heb ik een sportbril met meekleurende glazen. Daarmee heb ik altijd goed zicht, ook in een donker bos.”

(34)

Week van 24 juni
(20)

ja, op voorraad
(54)

ja, op voorraad

“Wat me bijblijft zijn de bijzondere ontmoetingen. De kameraad met wie ik de Tuscany Trail reed, moest op dag twee stoppen wegens fysieke problemen. Net toen ik hem had afgezet in Siena, ontmoette ik een Engelse deelnemer van wie het maatje ook had opgegeven. Ik heb de hele trip met hem gereden en we onderhouden nog steeds contact. Je ontmoet tijdens evenementen gelijkgestemden en deelt ervaringen met elkaar. Dat maakt het leuk.”

“Voor dit jaar had ik een gravelevenement van tweehonderd kilometer in het Verenigd Koninkrijk gepland, maar dat is afgelast. Graag zou ik in de toekomst nog lange afstandsevenementen zoals de Styrkeprøven in Noorwegen en Unbound Gravel (voorheen Dirty Kanza, red.) in Amerika doen.”

Ben je geïnspireerd geraakt door de verhalen over bikepacking? Alles voor je eerste bikepackingtrip vind je hier!

Tekst: Bram de Vrind
Fotografie: Bram de Vrind

FuturumMag.17

Dit artikel is afkomstig uit FuturumMag.17, het magazine van FuturumShop. Wil je meer interviews, reviews, tips of achtergrondverhalen lezen? Klik hier voor alle artikelen uit het FuturumMag.